Sprawa jest stara, ale tak mi jakoś spokoju nie daje. Na początku maja pojawiły się informacje, że na miejscu katastrofy w Smoleńsku wciąż można odnaleźć fragmenty ubrań, części samolotu, znalazł się jeden paszport i nawet jakieś ludzkie szczątki. Wszystko byłoby jeszcze normalne gdyby nie zapewnienia ze strony Polskiej i Rosyjskiej, że teren został przekopany na głębokość jednego metra. Cóż... jak to ktoś dowcipnie skomentował - widocznie na mniejszej głębokości nikt nie kopał.
Że rosyjskie władze mają takie duże problemy z rzetelnym przekopaniem tego terenu w sumie nie powinno dziwić. O pilnowaniu tego terenu przez milicję czy jego ogrodzenie też ciężko. Dlaczego mimo doświadczeń komunizmu dziwimy się, że mimo zapewnień strony rosyjskiej o dokładnym przeczesaniu terenu wciąż znajdują się tam takie perełki jak element systemu wypuszczania podwozia czy jakiś panel kontrolny z kabiny pilotów? Jakby nie patrzeć wydają się to być istotne części samolotu, które mogą - choć nie muszą - przyczynić się do wyjaśnienia przyczyn katastrofy.
Najbardziej jednak oburzyło mnie podejście do sprawy marszałka Komorowskiego. Z racji kandydowania na urząd prezydenta jest on teraz na świeczniku, więc trudno się dziwić, że lepiej pamiętam jego słowa niż to co mówią inni politycy.
Jeśli marszałek Komorowski uważa, że te szczątki to nie jest problem to chyba ma jakiś problem z hierarchią wartości i trzeźwą oceną sytuacji. Przecież jeśli na miejscu katastrofy wciąż znajdują się części samolotu ważne dla śledztwa to jakim cudem te całe komisje mają cokolwiek wyjaśnić? Jak my - zwykli ludzie - mamy wierzyć w rzetelność prowadzonych prac? Jaką wartość będzie miał raport z prac komisji? Jak mamy ufać stronie rosyjskiej skoro mówią, że przeszukali teren a tam ciągle leżą fragmenty samolotu? Jak mamy ufać polskiemu rządowi, który ślepo powtarza to co usłyszy od Rosjan, a informacje o nieprawidłowościach czerpie od dziennikarzy?
Niech każdy sam sobie na te pytania odpowie, według własnego sumienia.
